-Ender, benim için şiir yazar mısın? Yaşadığım acıları ve belirsizliği anlatan bir şiir.
-Şiir mi? Şiir? Yaşadığın acıları ve belirsizliği anlatan bir şiir öyle mi? Nihal’ciğim, çok isterdim ama yapamam. Şiir yazamam.
Okumak kimilerine yazmayı öğretir, bana ise yazmamayı öğretti. Şöyle düşünüyorum yani, bir tür vecd hali yaratan yani insanı kendinden geçiren bütün faaliyetlerin nihai amacı o faaliyeti yapmamayı, o faaliyeti yapmadan da hayatta kalabilmeyi öğretmek olmalı. Edebiyat da bunu öğretmeli hatta ibadet de. Anlıyor musun? Ayrıca edebiyatçıların özellikle de şairlerin güzellikle ilişkilerinin sorunlu olduğunu düşünüyorum. Ya ona itaat etmek istiyorlar ya da hükmetmek. Güzellikle birlikte uslu uslu yaşayamıyorlar. Budalalık değil mi sence bu?
İnsanoğlu bazen böyle budalaca şeyler yapıyor işte Nihal’ciğim. Gerçeklik, istediğimiz her an sanata dönüştürebileceğimiz bir şey değil ki. Anlıyor musun? Böyle elimizin altında tuttuğumuz bir şey değil ki gerçeklik onu simyacı gibi alalım hop sanata dönüştürelim, şiire dönüştürelim.
Bizim Büyük Çaresizliğimiz, 2011