Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Gizli öznesiyim hayal kırıklığı romanının...
Yüklemimi arıyorum uzun zamandır, çatısız, etken edilgen...
Bir tümleçten öbür tümlece gidiyorum dolaylı ya da dolaysız...
Anladım bu hayatın devrik cümlesiyim ben kırılmış hayallerimle...
Yalancı cenaze törenleri ellerimde...
Her gün döneceğim kristal tabutuma bir sonraki geceyle...
Her gece geldiğinde elime zehirlerle bezenmiş sahtelikleri alıp...
Alnıma bastıracağım kırmızı bir leke gibi damgalansın diye...
Ben gerçeğim bu sahte dünya da...
Ya da bu dünya sahte benim gerçek sandığım hayatımda...
Bizler de sadece bir zaman aralığıyız bu yalanda...
Arasına kopya kağıdı koyulmuşçasına benzer
Birbirinden müsvedde insanlar arasında...
Yavaşça akıtmaya çalışıyoruz lanet ettiğimiz hayatı...
Gözlerim kapalı şimdi...
Yavaş... Islak... Yalancı... Suskun... Ölü...
Gözlerim açık şimdi...
Sahte... Donuk... Kızgın.... Ve hala Ölü...
Sahtekarız hepimiz... Göz göre göre üstelik!

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Yine saldım aklımın iplerini.
Cigaramın dumanını tuttum ölürcesine içimde.
Bırakmak istemedim özgürce.
Korktum sen gibi yitip gidecek diye.
Üzüntülerim bir kum tanesi gibi dökülse de,
Ne bir beddua, ne sitem düşer dilime.
Gömsemde sevgini kalbime,
Lanet edişim sana değil, kendime,
Bu olanlara izin verdim diye.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Nasıl yaparsın bunu demiyorum artık..
Küfretmiyorum sevgine. Sözlerine..
Yanlış kişide aramışım güzelliği,
Yanlış kişide aramışım seven gözleri.
Git artık.
Ne pişmanlığın fayda eder, nede gözyaşın.
Ağlama..
Ben ağladım zamanında, hem senin adına, hem benim adıma.
İstemiyorum artık.
Sesini bile duymak istemiyorum yüreğim titrese de.
Hıçkırıkların yalan, sevgin gibi.
Bırakıp gidişin hala gözlerimin önünde.
Sırt çevirip, elveda değişin.
Ne yapmıştım ki sana..
Canımı sunmuştum yollarına..
Kafes olmuştum aşkıma..
Bumuydu sevgi..
Yalan..
Yalansın sevgin gibi..
Dur ağlama..
Ben ağladım zamanında, hem senin adına, hem benim adıma..
Git artık.
Dedim ya, ne pişmanlığın fayfa eder, nede gözyaşın artık.
Yabancısın bana..
Ellerim titrerken hala..
Gözlerim buğulansa da git.
Ne olur git..
Bırak beni bana..

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Gidiyor musun.??
Bak bakayım gözlerime..
Evet..evet. Gidiyorsun.
Herşeyi bir kenara bırakarak, yüzümü döküp gidiyorsun.
Bu sefer ne ağlıyorum ne de başka birşey.
Yolun açık olsun bile demiyorum.
Iyi bak diyorum kendine sadece.
Donuk bir sarılış sonrası yoluna bile bakmıyorum.
Hayallerimi de koyuyorum çantana haberin olmadan.
Bende ne varsa sana dair al götür diyorum sessizce.
Hafif bir gülümseme görüyorum dudaklarında.
Hani bir zamanlar seni seviyorum dediğin.
Gecemi gündüze karıştırsanda yüreğimde,
Bocalasam da sonsuzlukta,
Yine de elveda gülüm elveda.
Gidiyor musun..??
Bak bakayım gözlerime..
Evet..evet.. Gidiyorsun.
Biliyorum dönmeyeceksin bir daha bana.
Ne başın olacak artık omuzumda,
Ne de bedenin koynumda.
Giderken sen, arkandan yüreğim çığlık atsa da,
Elveda gülüm elveda.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Özledim seni babam..
Sesini, tenini, eduşum değişini.
Zamansız bıraktın beni babam.
Tam ihtiyacım olduğu sırada.

Gittin, uzatsam da ellerimin erişemediği.
Her gecem hıçkırıklarımla dolu yokluğundan bu yana.
Her yer dolu olsana fotoğraflarınla,
Elbiseler hala sen, babuşum koksa da,
Olmuyor babam olmuyor.
Hadi dön bana, biricik yavruna.

Gözyaşlarım düğümleniyor babam..
Sensizlikte yapa yalnız savaşıyorum bu adi dünyayla.
Biliyorum sen beni görebiliyorsun.
Eduşum diyorsun.
Ama bende öyle çok özledim ki seni.
Hadi sende görün bana.
Vermeye razıyım hayatımı yoluna.
Hadi baba.
Bir saniye baba.
Bir kere daha göreyim seni.
Bir kere daha sarılayım doyasıya.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Bir nasılsın diyesim var,
bir sesini duyasın var,
bir özledim diyesim var,
seni seviyorum diyesim var
bu gece her gece gibi ama..
Diyemiyorum, demedim,
sadece mırıldanıyorum.
Alkolden olsa gerek.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Yokluğun artıyor her dakika yüreğimde.
Bende sayıyorum saniyeleri biliyor musun..?
bak sende dinle Tik-Tak...Tik..Tak.
İçimden gidişini büyük bir zevkle izliyorum.
Bir adım daha..hadi..bir adım daha..
Dinlerken senli müzikleri sesini kısıyorum radyonun.
Eskisi gibi titremiyor ellerim biliyor musun..?
Ağlamıyorum artık.
Nedenlere haykırmıyorum.
Odamda yokluğun hayalet gibi değil artık.
Yastığımda kokun da yok artık biliyor musun?
Seninle olan resmim bile yok artık
Yoksun..yoksun artık.
Hıçkırıklarımın yerine kahkahalarımın tınıları var
Eski oturduğumuz parkın duvarında.
İsmimiz bile silinmiş biliyor musun.?
Hani seni seviyorum diye başlayan.
Senli oluşum hiç bitmeyecek gibi geliyordu oysa.
Hayallerim vardı, hayallerimiz.
Hani içinde yavrumuzun da adı geçtiği.
Bu da son şiirim sana biliyor musun.?
Yitip gittin..nefesimde bile yoksun., yoksun artık.
Biliyor musun..?

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Sen mutlu olmalısın ömrünce
Çiçekler gibi renk renk olsun zamanın
Sende olmasın ne acı, ne keder, ne üzüntü
Ağlamasın gözlerin, pırıl pırıl olsun daima
Kirpiklerini ıslatmasın gözyaşın
Boğulmasın güzel gözlerin
Senin için çalsın bütün şarkılar
Senin için ötsün gökyüzünde kuşlar..

Ben mi.??
Boşversene beni..

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Gözlerim iflas eder soğuk , sessiz gecelerde.
Yağmuru izler avunurum usul usul.
Yıldızlarla konuşurum, Ay'la.
Sineye çeker kaderi gülmeye çalışırım.

Ellerim titrek, bedenim soğuk.
Teselli bulurum sigaramdan;
Kalemimden, kağıdımdan.

Dalları kurumuş bir ağaç gibiyim,
Sen yanımda olmayınca.
Tanrı'ya isyan eder dururum.

Ağlarım dedim ya.
Doğru.!!!
Ağlarım sessizce.
Kimseler bilmez beni.
Yalnızlığımı, dumanında teselli bulduğum sigaramı.

Melankoliye tutulurum ara sıra.
Sensizliğe yanarım.
Mum ışığında beklerim seni.
Hani olur ya belki gelirsin;
Anlarsın bu garibi.

Sokakları arşınlar, denize doğru baka kalırım.
Rüzgar...
Rüzgarı beklerim sabırsızca.
Getirsin diye seni bana.
İşte böyle geçer gider günler sensiz.
Ben hep aynı;
Yalnız, üzgün, ağlamaklı.
Hala bekler seni bu gönül.
Aldatır geceyi , sensizliği ve akıp giden zamanı.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Ağlarım geceler boyu, sessizliği düşünürüm.
Kalırım yalnız başıma;
Duygularımla, göz yaşlarımla.
Sensizliğe yürürüm.
Sokaklar sessiz, yüreğim gibi.
İn, cin top oynamakta.
Yıldız bile yok gökyüzünde;
Bir dem rüzgar.
Alırım kaderimi, kaçarım uzaklara.
Çok uzaklara...
Bir soluk gül gibi, ölür giderim;
Koşarım kara bulutlara.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Cigaram yanıyor karanlıkta;
Kalemim ile kağıdım,
Bir şarkıyı andırıyor.
Usulsa dönüyor etrafımda.

Pencereden bakıyor zilli hatun,
Erkeğini bekliyor sönmeyen hazla.
Elinde rakı şişesi,
Bıyığını kıvırarak geliyor delikanlı;
Usulsa basan sert adımlarla.

Güneşin doğuşunu izliyorum derinden.
Derinden bir OFF .. çekip,
Vuruyorum şişenin dibine.
Sirenlerini çalıyor boş vapur;
Kafa tutuyor denize, dalgalarla dalga geçercesine,
Gülüyor tiz sesli kahkahasıyla...
Bir selam veriyor insanlara.

Rüzgarla konuşuyor bazen bu garip insanlar!
Rüzgar diliyle, rüzgarca.
Güneşi de yanına alıyor rüzgar,
Dalıyor bizim garip insanlarla hoş sohbete.
Başlıyor onlarla gülmeye, ağlamaya.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Sarılır beline, uçarım gökyüzüne;
Sensizliğe dayanamam.
Gözlerinin ucu bucağı olmaz gönlümde,
Bu fani dünyada sensiz yaşayamam.

Saçların uçuşur sere serpe;
Eteklerinde dağlar boyun eğer,
Sular durur akamaz sen güldükçe.
Ey güzel yarim,
Senden başkası yoktur bu garibin gönlünde.

Çiçeklerle dans edersin ,o yaban otlarla;
Duymazsın şairi, kalbini bilmezsin.
Vicdansız gönül;
Şu garip aşığı hiç güldürmezsin.

Pamuk toplar nasırlı ellerin.
Kana kana testiden su içersin.
Ey güzel yarim;
Sana kul olan gönlümü ne zaman göresin.

Sazım çalar seni uzaklardan.
Rüzgarı getirir usulca.
Saçlarında gezinir,
Şu garip aşık sazını çaldıkça.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Kopru altları loş, karanlık
Nehirler azgın, coşkulu, hircin
Toprak suskun, sabirli, sessiz
Kırlar civil civil, kalabalık, serin
Parklar dopdolu, canlı, çocuk sesleri
Yollar uzun, kivrimli, bitmeyen
Trenler bizi ayıran, ince, uzun
Gokyuzu masmavi, uçsuz, bucaksız
Yağmur bereketli, temiz, berrak
Deniz serin, parlak, engin
İnsanlar ayrı, sevecen, aşık
Kalpler cirpinip duran cikacakmis gibi
Serin sular, pınarlar, kuyular
Koyumun incir agaclari, yüksek,
Ulu tarlalar verimli sonsuz gibi
Sen beni seven, sevmesini bilen,
Ben seni seven, sevdiğini bilen.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Kalbimin yosunlu zindanlarında;
Gülen birşeyler var seni görünce,
Sevinçle ağlıyor zincirler,
Kuruluyor ipten köprüler;
İnsafsız uçurumlar üstüne...

Dağlarda toplanıyor heykeller;
Sevgisiz aşklarımın sembolleri,
Ceylanlar da kıskanıyor seni,
Yetersiz kuğuların güzelliği..

Bulutlar sanki sen olmuş;
Yayılıyor görebildiğim her yere,
Sayılıyor kalbinin atışları;
En güzel müzik bu bence..

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

İşte şimdi gerçekten gittin..
Gerçekten gittin yüreğimden..
İçim parçalansa da gidişine, içimden zorla sökülürcesine.
Senin için değildi çığlıklarım, sevgimeydi anlıyor musun?
Onca emek için, onca hayaleydi gözyaşlarım.
Çok savaştım yüreğimde tutabilmek için seni.
Hatta gün geldi seni bile istemedim gözlerimin önünde,
Çünkü o kadar güzeldin ki içimde.
Kirletmek istemedim onu seninle.
Buna rağmen artık gücüm kalmadı sevgili.
Senden kalan tek şeyde kopup gitti.
Sevgin..
Sevgin bile kalmadı sevgili.

Böyle mutluyum..
Seni sensizlikte sevmiştim ben ama artık o da kalmadı be sevgili.
Şimdi bir şişe rakı var, birde balığım sensizliğin buselik makamına dair.

Bak gülümsüyorum işte.
Peynir tadında, rakı kıvamında..

Yolun açık ola.. Selametle kala..
Son bir gözyaşıyla,
Elveda..

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Kocaman bir papatya bahçesindeydim
Dün akşam rüyamda.
Sanki, dünya da iki renk vardı
Sarı ve beyaz.

Koşuşturup duruyordum.
El ele, kol kola durmaksızın dans ediyorduk
O güzelim papatyalarla.
Çığlık atıp, haykırdım gökyüzüne.

Birden koca gökyüzü kararıverdi.
Ne olduğunu anlamamıştım.
Korktum..!
Gök gürlemeye, çatık kaşlarını göstermeye başladı.

Kızgınca, sinirliymişcesine bakıyordu.
Sanki bana küfrediyordu.
Olduğum yere çöküverdim birden
Ve ağlamaya başladım.

Ben ağladıkça, o neşeli papatyalarda
Solmaya, ölmeye başladılar.
Ben kendimi boşverip,
Onları canlı tutmaya çalışıyordum.

Hiç durmadan tanrıya dua ediyordum.
Ne olur ne olur geri ver dedim bana çiçeklerimi.
Ama olmuyordu.
Papatyalarımın boyunları bükülüvermişti.

Sanki bana elveda diyorlardı.
Tek tek yok olmaya başladılar.
Onlar gittikçe, sanki benimde bir parçam
Onlarla yok olup gidiyordu.

Koştum tüm gücümle.
Onları yakalamaya çalıştım.
Ama çok hızlıydılar.
Bana ellerini uzatıyorlardı
tutamıyordum.

Nefret kustum gökyüzüne.
Sanki korkmuştu benden.
Ağır ağır, yavaş yavaş
O kara renk gidip,
Maviliğini göstermeye başladı.

Hala ağlıyordum.
Hıçkırıklarım koca dünya yı sarmıştı sanki.

Adi..! Adisin sen diyordum.
Ve ne olduysa o an oldu.
Gökyüzü masmavi olmuştu.
O kırbaş sesleri gidip,
Yerini kuşlara bıraktı.

Herşey normale dönmüştü sonunda.
Ama bir eksiklik vardı.
Papatyalarım..
Papatyalarım geri gelmemişti.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Kuşlar görürüm gökyüzünde,
Sıra sıra, çığlık çığlığa.
Beyazdır kuşlar; Saf, temiz.
Sonra kuklacıyı görürüm uzaklarda.
Tenha köşede, yapa yalnız.
İplerin ucundadır hayatı.
Oturur izlerim sessizce.
Kukla, kuklacı, ipler, hayat.
Düşünürüm.!
Düşünürüm de ağlarım kuytularda.

Doğan güneşi kıskanırım.
Her sabah yeni bir gün, yeni bir başlangıç.
Kumsala vuran dalgalardır tek dostum.
Her vuruşu dalganın, siler götürür geçmişi,
Hataları, acıları.

Haykırırım..
Haykırırım gitarımdan çıkan notalara.
Melodilerle oturur ağlarım.
Ağlarım kuytularda.
Mecalim yok dostum kalkıp oynamaya.
Kuklacı yardım et bana.
Kaldır kollarımı, yarı bükük başımı.
Halim yok..!!
Halim yok kuklacı..

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Odam..
İşte yine buradayım.
Yalnızca ben ve kedimin mırıltıları
Ve saatimin tiktakları.
Birde o en büyük düşmanım;
Aynam..!
Meydan okurcasına bakıyor bana,
Sonra da gülüyor o tiz sesli kahkalarıyla.

O kazanıyor sabahları, gündüzleri
Ve akşamları.
Ya geceler; İşte o zaman ben galibim.
Korkuyor, çekiliyor gecenin soğukluğuna, karanlığına..
Bense yalnızca huzur duyuyorum bana bakmadığında.

Keşke yıldızları görebilseydim odamdan.
Geceleri bana ninni söyler, masal anlatırlardı.
Keşke..!
Keşke ay I görebilseydim buradan;
Beni alır, sarılır, öper okşardı.

Ya periler..
Onlarda gelmiyor odama.
Benimle oynamıyorlar artık..
Kedimde değişti, konuşmuyor benimle
Oyuncak askerlerim ruhlarını şeytana satmışlar.

Geceleri kaçıyorlar yatağımdan birer birer;
Bir tek, bir tek saatim yine aynı;
Aynı şarkıyı söylüyor yıllardır.
Tik - Tak.. Tik - Tak.. Tik - Tak..

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Boşver sen yine;
Yak bi sigara..

Üzüntüm bir kum tanesi gibi
Dökülüyor o masum gözlerimden.
Gem vurup gidiyorum hatıralara;
Bir çuval kahır yüklenip,
Yakıyorum bir sigara.

Taş sayıyorum arnavut sokaklarda;
Hep seni arıyor o kör gözlerim.
Bir rüzgar esiyor hafiften, içten karamsar.
Üşüyorum..
Diyorum kendi kendime.
Yak oğlum bi sigara.

Yine odamdayım.
Her şey aynı ama sen yoksun.
Yastığımdan yok olmuş mis kokun.
Bir ip sallanıyor duvarımda.
Hıçkırarak gülüyorum.
Kahkahalara boğuluyorum.
Eğer zafer benim olursa,
Senden tek bir dileğim var,
Mezarıma yak koy bir sigara.

Ynt: Erden Ekin Şiirleri - Adı Yok Dizelerin

Yine yorgunum, yine kırgın
Yine müzik sesleri geliyor kulağıma
Melodi, notalar, hüzünlü bir şarkı..
Ağlayacak mıyım ne.?

Kırpıştırıyor gözlerini yavru bir sevinç
Camdan dışarı bakarken gördüğüm bir çiçekle.

Bir garip oldu içim.
Kapımdaki postacı mektup veriyor ellerime.
Mutlumuyum ne.?
Okuyorum okuyorum..
Bak gülümsüyorum işte
Mektuptaki arkadaşımla birlikte.

Dalıyorum uzaklara
ve gidiyorum çocukluğuma.
Sıcacık elleriyle babamın
Isınıyorum ısınıyorum
Kahkahalara boğuluyorum.

Çocukluğum, özledim seni.!!