Hani kitap okurken öyle bir sayfa öyle bir satır öyle bir cümle vardır ya...işte öyle bir konu olsun istedim.(geç bile kaldık aslında )
Sayfa-satır-pragraf
- Konbuyu başlatan evla
- Başlangıç tarihi
evla
Gündüz yarasalarıyız biz.
Hoca, medresede ders anlatırken, genç mollalardan biri parmak kaldırmış:
“Susadım hocam!”
Hoca dilin basitliğine sinirlenmiş:
“Susadım denmez... ‘Derûnum âteş-i nâr ile püryân idigünden, bir kadeh-i lebrîz âb-ı hoşgüvâr nûş eyleyerek teskîn ve bu sûret ile iktisâb-ı ferâh-ı bî-şumâr eylemeliyim’ demeliydin...”
Ve sopasını sallayarak eklemiş:
“Cahiller gibi ‘susadım’ demek olur mu?”
Aradan zaman geçmiş, bir gün sınıftaki mangaldan sıçrayan bir kıvılcım, gelip hoca efendinin sarığının kıvrımına girmiş... Yakıyor. Hocanın haberi yok.
Genç molla hemen parmağını kaldırmış:
“Ey hâce-i bî-misâl, v’ey üstâd-ı zî-kemâl, bu şâkird-i pür-ihmâl, şol vechile arz-ı hâl eyler ki; bi hikmet-i müte’âl, nâr-ı mangaldan bir şerâre-i cevvâl pertâb ile ser-i âliyyü’l âlinizdeki sarığı iş’âl eylemiştir.”
Hoca, elini başına atar atmaz sarığın tutuştuğunu anlar . Ve bağırır:
- Bre mel’un, sarığın tutuştu desene!
Kaynak :ebcedçelebi
“Susadım hocam!”
Hoca dilin basitliğine sinirlenmiş:
“Susadım denmez... ‘Derûnum âteş-i nâr ile püryân idigünden, bir kadeh-i lebrîz âb-ı hoşgüvâr nûş eyleyerek teskîn ve bu sûret ile iktisâb-ı ferâh-ı bî-şumâr eylemeliyim’ demeliydin...”
Ve sopasını sallayarak eklemiş:
“Cahiller gibi ‘susadım’ demek olur mu?”
Aradan zaman geçmiş, bir gün sınıftaki mangaldan sıçrayan bir kıvılcım, gelip hoca efendinin sarığının kıvrımına girmiş... Yakıyor. Hocanın haberi yok.
Genç molla hemen parmağını kaldırmış:
“Ey hâce-i bî-misâl, v’ey üstâd-ı zî-kemâl, bu şâkird-i pür-ihmâl, şol vechile arz-ı hâl eyler ki; bi hikmet-i müte’âl, nâr-ı mangaldan bir şerâre-i cevvâl pertâb ile ser-i âliyyü’l âlinizdeki sarığı iş’âl eylemiştir.”
Hoca, elini başına atar atmaz sarığın tutuştuğunu anlar . Ve bağırır:
- Bre mel’un, sarığın tutuştu desene!
Kaynak :ebcedçelebi
mehmetaluc
Dîvân Üyesi
Afrikalı Leo yu okumak gerekir.
Ü
Üye silindi(kendi isteğiyle)
Nerede doğduğunu bilmeyen,nerede öldüğünü de bilemez. “Rahim”de doğduğunu bilen “Rahman”a kavuşacağını da bilir. Nerede doğduğunu bilmeyen,ne olduğu belirsiz yataklara dayar sırtını. Nerede doğduğunu bilmeyenler,nerede doğduğunu bilenlerden öç alırlar.
UluğBey
Divan Üyesi
Hocam kitaptan bir kesit dediğiniz için kitaplardan kesitlerin paylaşıldığı bu başlığa aldım bu iletiyi
mehmetaluc
Dîvân Üyesi
Hikayemizi yazımızı öykümüzü şiirimizi içtenlikle dinleyecek dost gönülleri bulmak zor...!!!!!!!
Kâşif Çelebi
Dîvân Üyesi
Leonardo da Vinci; ‘Son Aksam Yemeği’ isimli resmini yapmayı düşündüğünde büyük bir güçlükle karşılaştı…
İyi’yi İsa’nın bedeninde, Kötü’yü de İsa’nın arkadaşı olan ve son akşam yemeğinde ona ihanet etmeye karar veren Yahuda’nın bedeninde tasvir etmek zorundaydı…
Resmi yarım bırakarak bu iki kişiye model olarak kullanabileceği birilerini aramaya başladı. Bir gün bir koronun verdiği konser sırasında, korodakilerden birinin İsa tasvirine çok uyduğunu fark etti. Onu poz vermesi için atölyesine davet etti, sayısız taslak ve eskiz çizdi.
Aradan 3 yıl geçti. ‘Son Akşam Yemeği’ neredeyse tamamlanmıştı, ancak Leonardo da henüz Yahuda için kullanacağı modeli bulamamıştı…Leonardo’nun çalıştığı kilisenin kardinali, resmi bir an önce bitirmesi için ressamı sıkıştırmaya başladı.
Günlerce aradıktan sonra Leonardo; vaktinden önce yaşlanmış genç bir adam buldu. Paçavralar içindeki bu adam sarhoşluktan kendinden geçmiş bir durumda kaldırım kenarına yığılmıştı. Leonardo; yardımcılarına adamı güçlükle de olsa kiliseye taşımalarını söyledi. Çünkü artık taslak çizecek zamanı kalmamıştı. Kiliseye varınca yardımcılar adamı ayağa diktiler. Zavallı, başına gelenleri anlamamıştı. Leonardo adamın yüzünde görülen inançsızlığı, günahı, bencilliği resme geçiriyordu…
Leonardo işini bitirdiğinde, o zamana kadar sarhoşluğun etkisinden kurtulmuş olan berduş; gözlerini açtı ve bu harika duvar resmini gördü. Şaşkınlık ve hüzün dolu bir sesle şöyle dedi:
“Ben bu resmi daha önce gördüm…”
‘Ne zaman?’ diye sordu Leonardo da Vinci, o da şaşırmıştı.
‘Üç yıl önce’ dedi adam.. ’Elimde avucumda olanı kaybetmeden önce… O sıralarda bir koroda şarkı söylüyordum. Pek çok hayalim vardı. Bir ressam beni İsa’nın yüzü için modellik yapmak üzere davet etmişti…’
-İyi ve Kötü’nün yüzü aynıdır. Her şey insanın yoluna ne zaman çıktıklarına bağlıdır.
Paulo Coelho
Abdulfettah Adıyeter
Çok Önemli Parti yani ÇÖPün daimi şefi.
...mı acaba?
adlena
Dîvân Üyesi
Eğer bunca erdemi kendilerinde barındırıyorlarsa gösterişçilik yapmamak adına, barındırmıyorlarsa samimiyet adına susmaları gerektiğini düşünüyordun o vaizlerin. Hakikatin, diyordun, iki gerçek taşıyıcısı çocuklar ve delilerdir.
Onların konuşarak yaklaştığına âkil olanlar susarak yaklaşabilirler ancak.
Oysa, diyordun, ahlakın ön koşulu susmaktır. Susmadan çünkü eylemeye başlayamaz insan.
Felsefeden de bunun için ümidi kesmemiş miydin? Sana hep neyi düşünmen gerektiğini söyleyen, nasıl yaşaman gerektiğine gelince suspus olan, insan deneyimlerini yüzüstü bırakan felsefeden? Ahlak da vicdan gibi sürekli ve bilinçli olarak dünyaya ayak uydurmak değil, onu hayal kırıklığına uğratmak değil miydi?
Atakan Yavuz / Dünyanın Rengi
Onların konuşarak yaklaştığına âkil olanlar susarak yaklaşabilirler ancak.
Oysa, diyordun, ahlakın ön koşulu susmaktır. Susmadan çünkü eylemeye başlayamaz insan.
Felsefeden de bunun için ümidi kesmemiş miydin? Sana hep neyi düşünmen gerektiğini söyleyen, nasıl yaşaman gerektiğine gelince suspus olan, insan deneyimlerini yüzüstü bırakan felsefeden? Ahlak da vicdan gibi sürekli ve bilinçli olarak dünyaya ayak uydurmak değil, onu hayal kırıklığına uğratmak değil miydi?
Atakan Yavuz / Dünyanın Rengi
Son düzenleme:
Hatırlatma
Lütfen alıntıladığınız içeriğin dış linkini değil içeriğin kendisini paylaşınız.Siyasi yazılar paylaşmamalıyız.Alıntıladığımız yazarın yazarını paylaşalım.Yayınlanan yazılardan divan sorumlu tutulamaz.